Patrząc na rynek magazynowy w 2024 r., trudno o jednoznaczną ocenę. Z jednej strony w dalszym ciągu utrzymuje się oddziaływanie negatywnych czynników podażowych, takich jak wysokie koszty finansowania i ceny gruntów, nadpodaż na niektórych rynkach wywierająca presję na obniżki stawek czynszów efektywnych, a także marazm na rynku inwestycyjnym. Z drugiej strony z najnowszego raportu Cushman & Wakefield wynika, że w pierwszych trzech kwartałach 2024 r. Polska odnotowała drugi najlepszy w Europie kontynentalnej wynik pod względem wolumenu wynajętej powierzchni.
Skąd więc tak sprzeczne sygnały? Niejednoznaczna ocena rynku wynika z reaktywnego charakteru jego strony podażowej względem popytu. Wskutek wysokiej aktywności deweloperskiej, która zbiegła się w czasie ze spadkiem popytu, została dostarczona na rynek duża ilość powierzchni magazynowej, która nie została przez niego w pełni zaabsorbowana.
Pomimo utrzymywania się tych negatywnych czynników w 2024 r. dało się jednak zauważyć pewne odbicie popytu, szczególnie zauważalne w II kw. ub.r. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na postępujące rozwarstwianie się rynków dojrzałych (core’owych) oraz peryferyjnych. Pozytywne sygnały po popytowej stronie rynku znacznie trudniej bowiem zaobserwować na niektórych rynkach peryferyjnych, na których wciąż utrzymuje się relatywnie wysoka stopa pustostanów, a deweloperzy zmuszeni są do oferowania najemcom dodatkowych zachęt finansowych, wskutek czego obniżeniu ulegają efektywne stawki czynszów.
Przy braku zewnętrznych szoków makroekonomicznych i geopolitycznych, zwiększeniu wydatków inwestycyjnych będących konsekwencją wdrożenia KPO oraz rosnącej stabilnie konsumpcji jest szansa na dalsze ożywienie popytu na rynku magazynowym na przestrzeni 2025 r. Nie zmienia to jednak faktu, że branżę czeka kolejny trudny rok pełen wyzwań, a wspomniana szansa na poprawę koniunktury obarczona jest wieloma ryzykami.
Dominik Łoś, head of leasing w LCube
